EN NOG EEN DOZIJN
VENIJN
UIT DE OUDE DOOS
VAN VERDORA
DE prELIMINARY THOUGHTS KOMEN BINNENKORT OOK WEER EENS OMHOOG
DWARRELEN EN BORRELEN
DAAR IS HET WINTERTIJD VOOR
HUIVER EN LACH EN LIG
VOOR DE KACHEL
BEZAT JE MAAR EENS LEKKER
MET VR GRT HAIJE WIJMA JELLESZ. DIE VAN 17 01 1953
12 03 2012
Zoals veel van mijn blogs is deze ook zeer persoonlijk geworden. Het is naast curriculum vitae ook autobiografie en ook memoire. Het is geen gefilosofeer en ook geen fabulatie of flatulentie, hoewel veel misschien wel als zodanig gezien, gehoord of geinterpreteerd zou kunnen of zal gaan worden.
ALLES WAT IK SCHRIJF ZIJN MIJN INTERPRETATIES, ZOALS IK GEWOON BEN LET IK ER WEL ZO VEEL MOGELIJK OP DAT UITSPRAKEN EN SCHRIJFSELS EN AFBEELDINGEN VAN ANDEREN OPVALLEN ALS ZIJNDE NIET VAN MIJN HAND EN VERMELDING VAN DE BRON.
Aangezien ik mij persoonlijk verantwoordelijk stel voor mijn uitlatingen ben ik altijd bereid tot een dialoog aangaande een en ander. Als je niet beargumenteerd mijn activiteiten afwijst is dat op je eigen conto. Luis in de pels? Krab jezelf niet kapot!
In de loop van februari, werkend aan onder andere mijn blogs, website en fotopagina op web, besloot ik mijn 'psychische aandoening', 'beperking', het Duits heeft een mooi woord 'behinderung', te gaan integreren in deze activiteiten. Ik ben het immers zelf. In hoeverre beperkt in en door dezen? Al langer had ik een herstelformulering in gedachten en ik besloot, zoals ik het zelf opschreef, te gaan gebruiken:
Ik verweef mijn nog aanwezige vermogens in de verdere mogelijkheden
van mijn bestaan, rekening houdend met mijn kwetsbare punten.
Sterk is mijn ongeloof in eigen kunnen, schrijven en zeggen en daar ga ik een punt van en aan maken. Ik gooi alles uit de kast. Uomo.....universalis minimus, op microformaat en marginaal. Bij mij heb je altijd een vergrootglas of een verrekijker nodig, anders schijn ik niet te vatten te zijn, hoewel ik dat niet kan staven want tot op heden heb ik nog geen terugkoppeling gehad. Indachtig de woorden van mijn moeder die voortdurend zegt "dat kan je niet van ze vragen, want ze hebben hun eigen leven, werk" buig ik voor de zoveelste maal mijn hoofd in nederigheid en ga rustig verder met mijn levensreis, nu gelukkig vergezeld door mijn partner Croocske. Zij accepteert dat ze een 'wetenschapper' in huis heeft. Ik heb rust en lust. De voorspelde 'huwelijkscrisis' over huishoudelijke en financiële verdeling van taken en dergelijke is er niet gekomen. We leven in harmonie op voet van gelijkheid hoewel uiterst verschillend. Ik verzorg haar ook en doe technische en administratieve zaken en de dagelijks boodschappen, schil de aardappelen en zij kookt meestal, wat ze met veel plezier doet. Ze heeft nu een postbaantje, ik heb zo ook mijn activiteiten, het bijt elkaar niet. Geen gekibbel in huis.
Veiligheid en vrede, vertrouwen en verlossing.
19 03 2012
22 03 2012
Nog drie jaar voor notanaat nederland is uitgeregeld, de contouren van het ultieme landschapspark zijn hier al vrij scherp. De boorden, hooilanden aan de Drentsche Aa zijn niet meer toegankelijk voor mensen. Het wordt met rupstrekkers 'verarmd'. In het najaar ligt het gewas in grote broeiende bulten te wachten op afvoer naar- mag men hopen - de composteerder. Grootschalige mechanisatie van de kleinschalige percelen. Er wordt niet meer geboerd. Ook niet biologisch. Hogerop strekken zich de grootschalige akkers met veel maisteelt uit.
Let wel: ik ben voor landschapsbehoud maar dit mag niet inhouden dat alles 'aan de natuur teruggegeven wordt'.....vrije natuur? bestaat niet in Nederland, in feite net zo'n misvatting dat je met je auto vrij bent om te bewegen.....gaan en staan waar je wilt, zelfs in Scandinavia met het Allemansrätten zitten er haken en ogen aan. Wie zet het prikkeldraad en wie haalt zich er aan open?
Tussen de akkers en de hooilanden nog de resterende driften. Wat er geasfalteerd is is op een zonnige dag een file fietsers. Na half acht gaan de honden los, ondanks het aanlijngebod. De baasjes roepen tevergeefs kom hier en hij doet niets. En overal paarden op de resterende weideveldjes en op de driften.
Maar vóór de zon op komt is het land leeg en ga ik er op uit met de fiets, net als de jaren in Assen is nu weer het landschap van mij alleen rond die tijd. Geen boer of wat daar op lijkt helaas, maar gelukkig geen burger te bekennen.
23 03 2012
Zonsondergang afwachten. Het is hier volop lenteoranje, de bijen gonzen: Alesconmannetjes met bladblazers. Iedereen de paden op, de lanen in, de Drentsche Aa trekt weer de verwachtte aantallen herrieschoppers.....'geniet je wel jongen' vroeg mijn moeder wel eens als ik dit soort dingen naar voren bracht. Dacht het wel, alleen op andere tijden en andere wijze.Gisteren rook ik weer Anthoxanthum , het zoete reukgras en ook een vage harsgeur langs het Anlooerdiepje, doet denken aan gagel.
Vanmorgen kon ik vier reeën observeren bij het Anlooerdiepje, wel een kwartier lang, toen wilde ík verder. Voetje voor voetje schuifelde ik het veld op en na 50 meter kregen ze me pas in de gaten, oren en neus speelden geen rol deze keer. Had m'n 12mplomo wel bij me en schoot toch maar een plaatje.
23 03 2012
Het wordt me arm te moede dat ik de hele week nauwelijks RE krijg op mijn vriendelijke mails. Social media niet voor mij weggelegd? Geen deelnemer aan het maatschappelijk bestel, nietbestaan, wel genoeg aan jezelf en Croockse eert me met haar bestaan, maar toch voel ik een 'kloof'.....is het toch de echo van mijn chaotische gedrag? Toegegeven heb ik al lang dat ik me in periodes wangedragen heb, onbegrijpelijk en ongrijpbaar was. Toegegeven moet nog worden dat er ook lange normale periodes kunnen zijn en herstel mogelijk is? Het antwoord daarop moet grotendeels van anderen komen. Zelfvertrouwen in dezen moet niet omgezet in blaken van zelfzucht.....in de 'visie' van anderen.
24 03 2012
De eerste lentedagen zijn eigenlijk al te warm, ben wat verhit, ontregeld, de overgang gaat te snel. Mijn biologisch thermostaat is al langer ontregeld en gevoegd bij de klimatologisch sterke schommelingen maakt dat dat voor mij al gauw 'extreem' wordt. Tsja.....
Isbruck ich muß dich lassen
ich far dohin mein strassen
in fremde landt do hin
mein freud ist mir genomen
die ich nit weiß bekummen
wo ich im elend bin.
Groß leid muß ich yetz tragen
das ich allein thu klagen
dem liebsten bulen mein,
ach lieb nun laß mich Armen
im hertzen dein erbarmen
das ich muß von dannen sein!
Meyn trost ob allen weyben
dein thu ich ewig pleyben
stet trew der eren frumm
nun muß dich Gott bewaren
in aller thugent sparen
biß das ich wider kumm!
laten Croocske en ik nu weten dat we tot de dood ons scheidt bij elkaar blijven. We hebben er zelfs moeite mee om ook maar één nacht niet bij elkaar te slapen. Buikpijn als de ander uren weg is. Heimwee alom.... geen 'elend' meer. Er is niet veel wat ons bedreigt behalve misschien 'die blaue Dünst'. Sterven in elkaars armen, Croocske wil eigenlijk het eerst, kan niet zonder mij verder leven zegt ze.....jij wel zonder mij maar dat betwijfel ik. Maar tot die tijd genieten we volop met en van elkaar. Een stel in herstel.....
28 03 2012 Vandaag weer eens erg gekweld door pijn in het onderstel. Tot slapeloosheid toe, maar ik maak dat ten nutte door rustig te gaan werken. Volgend jaar 30jarig pijnjubileum. En het zelf uitzoeken hoe daar mee om te gaan. Al die zinloze verwijzingen naar 'de dokter', ik heb wel wat beters te doen dan in zo'n volle wachtkamer te zitten met muzac van de ergste soort en een afspraak die qua tijd altijd in je nadeel uitvalt. Ergonomische oplossingen zoeken. Aktie- en rustschema's bedenken en altijd maar weer, vooral mannen, vragen niet te hard te knijpen bij handen schudden of dat gewoon te verdragen. Steeds weer fatsoenlijk blijven als je een sjouwklusje in verschillende porties verdeelt in plaats van stoer al die kilo's in één keer te verplaatsen. Alles op wieltjes, hoge stoelen versieren; mag ik op uw stoel zitten in plaats van in zo'n lage te moeten ploffen en er met pijn en moeite weer uit op kunnen staan, scherpe messen gebruiken in plaats van dat botte ijzer van restaurants of instelling.....en nu een auto met hoge instap en straks een seniorenwc.....
21 04 2012. Een aantal dagen toch bier, wijn en advocaat gehad in 'normale' hoeveelheden, het werkt pijverlichtend, ontspannend maar.....[]
Doe maar alsof op voorschrift aR/66cl Brandbock a 6.5 vol% alc per os ante noctum.....Heel voorzichtig en een lage dosis, Croockse controleert want ik mag niet terugvallen in overmaat. Regelmaat is nu aan mezelf en is het vertrouwd? Dat zal de komende week uitwijzen.
Aangezien ik mij persoonlijk verantwoordelijk stel voor mijn uitlatingen ben ik altijd bereid tot een dialoog aangaande een en ander. Als je niet beargumenteerd mijn activiteiten afwijst is dat op je eigen conto. Luis in de pels? Krab jezelf niet kapot!
In de loop van februari, werkend aan onder andere mijn blogs, website en fotopagina op web, besloot ik mijn 'psychische aandoening', 'beperking', het Duits heeft een mooi woord 'behinderung', te gaan integreren in deze activiteiten. Ik ben het immers zelf. In hoeverre beperkt in en door dezen? Al langer had ik een herstelformulering in gedachten en ik besloot, zoals ik het zelf opschreef, te gaan gebruiken:
Ik verweef mijn nog aanwezige vermogens in de verdere mogelijkheden
van mijn bestaan, rekening houdend met mijn kwetsbare punten.
Sterk is mijn ongeloof in eigen kunnen, schrijven en zeggen en daar ga ik een punt van en aan maken. Ik gooi alles uit de kast. Uomo.....universalis minimus, op microformaat en marginaal. Bij mij heb je altijd een vergrootglas of een verrekijker nodig, anders schijn ik niet te vatten te zijn, hoewel ik dat niet kan staven want tot op heden heb ik nog geen terugkoppeling gehad. Indachtig de woorden van mijn moeder die voortdurend zegt "dat kan je niet van ze vragen, want ze hebben hun eigen leven, werk" buig ik voor de zoveelste maal mijn hoofd in nederigheid en ga rustig verder met mijn levensreis, nu gelukkig vergezeld door mijn partner Croocske. Zij accepteert dat ze een 'wetenschapper' in huis heeft. Ik heb rust en lust. De voorspelde 'huwelijkscrisis' over huishoudelijke en financiële verdeling van taken en dergelijke is er niet gekomen. We leven in harmonie op voet van gelijkheid hoewel uiterst verschillend. Ik verzorg haar ook en doe technische en administratieve zaken en de dagelijks boodschappen, schil de aardappelen en zij kookt meestal, wat ze met veel plezier doet. Ze heeft nu een postbaantje, ik heb zo ook mijn activiteiten, het bijt elkaar niet. Geen gekibbel in huis.
Veiligheid en vrede, vertrouwen en verlossing.
12 03 2012
Geen gehoor is goed besef, ik kan rustig doorgaan, gerust en uitgerust.
Croocskechan is het belangrijkste, samen zijn we in onze krakkemikkige bootjes aangeland op een prachtig eiland en leven nog gelukkig tot de dood ons scheidt.....
prettig pilparadijs, want dat moet[?]wel: pillen, praten, psychiater.....
Wachten tot uitgebluste zootjes uitgekankerd zijn en aan het werk gaan?
Hoe bedoel je? Ken je me nou nog niet? Dwaal dan nog maar eens over de heide van
lustrasan en gekkendans met me mee en Archangelo Corelli
Geen gehoor is goed besef, ik kan rustig doorgaan, gerust en uitgerust.
Croocskechan is het belangrijkste, samen zijn we in onze krakkemikkige bootjes aangeland op een prachtig eiland en leven nog gelukkig tot de dood ons scheidt.....
prettig pilparadijs, want dat moet[?]wel: pillen, praten, psychiater.....
Wachten tot uitgebluste zootjes uitgekankerd zijn en aan het werk gaan?
Hoe bedoel je? Ken je me nou nog niet? Dwaal dan nog maar eens over de heide van
lustrasan en gekkendans met me mee en Archangelo Corelli
Hemel en hel bewaar je, mij bespaar je heel wat als je me niet lastig valt als je 't niet snapt.
Niemand leest mee, of reageert althans niet, wenst een dialoog, dus ga ik mijn blogs nog verder personaliseren en ineen weven tot een microuniverselebal van prikkel- en schrikraad.
Kan me uitleven in tekst en foto, alles larderen en ornamenteren. Ben wat flauw van mensen die zeggen dat iets leuk of goed is maar vervolgens niet dat te kennen of doorgeven. Dús moet ik mezelf wéér opdringen en daar heb ik nou net geen zin in. Misschien wordt het enkele feit dat deze blogs bestaan al wel als opdringerig beschouwd en dat brengt me weer naar het gevaarlijke punt van nietbestaan. Ik was niets en zou niets worden [allereerst niet zonder dan wel enkel door de Heer] en later door mijn toeslaande manischdepressiviteit. Ik studeerde niet af, werd nooit 'normaal' en als verklaard gek vanaf 1995 besta je ook al niet meer. Heden ten dage besta ik naar het lijkt enkel voor Croocske, let wel ten zoveelste male: in mijn beleving. Het hoeft niet waar te zijn om wel zwaar te zijn. Trouwens ons bestaan met elkaar is op zich voldoende maar ik wil zo mogelijk mijn hobby's uitleven en die hebben altijd een creatief en wetenschappelijk trekje.
Hoewel ik het al een paar maal expliciet heb gezegd- dat begrip zegt zoiets als duidelijk naar voren brengend- schijnt het enkele feit al te reppen van een 'psychische beperking' te impliceren dat je er mee te koop loopt, van de daken schreeuwt, de grote trom roert, aan de weg timmert en zo nog wat kwalificaties. Ik wil alleen maar op de koffie komen.
Je mag het er niet over hebben, 'doe effe normaal' en als je het toch doet ben je 'gek'.....
"Niemand gelooft je nog als je eenmaal psychotisch bent".....geweest, want nomen nescio normaal weet niet wat dat is of om zo te zijn of dat meegemaakt te hebben. Het is in ieder geval iets raars en dus en onzichtbaar en dus.......
Het ontbreekt je zichtbaar aan niets. Als je een poot breekt of mist, ja dat is tenminste te zien en roept ogenblikkelijk 'begrip en medelijden' op: dapper dat zhij zo doorgaat he.....Televisiegeniek.
'Geestesziek' is niet zichtbaar en aaibaar tenzij de dokter of andere deskundige dat uitlegt en jij je als getroffene maar stilhoudt. Hee patient.....de trekker van de vicieuze cirkel ben jíj.
Ooit en heel diep was ik er van overtuigd geen macht over de taal te hebben, niets te zeggen of schrijven, mijn spraak had geen betekenis. Langzamerhand kwam dat vertrouwen terug, maar ik heb nog steeds 'niets te zeggen'. Behalve over mijn eigen leven maar ook dat lijkt niet te pruimen te zijn hoewel het nu over rozen gaat.....
22 03 2012
Let wel: ik ben voor landschapsbehoud maar dit mag niet inhouden dat alles 'aan de natuur teruggegeven wordt'.....vrije natuur? bestaat niet in Nederland, in feite net zo'n misvatting dat je met je auto vrij bent om te bewegen.....gaan en staan waar je wilt, zelfs in Scandinavia met het Allemansrätten zitten er haken en ogen aan. Wie zet het prikkeldraad en wie haalt zich er aan open?
Tussen de akkers en de hooilanden nog de resterende driften. Wat er geasfalteerd is is op een zonnige dag een file fietsers. Na half acht gaan de honden los, ondanks het aanlijngebod. De baasjes roepen tevergeefs kom hier en hij doet niets. En overal paarden op de resterende weideveldjes en op de driften.
Maar vóór de zon op komt is het land leeg en ga ik er op uit met de fiets, net als de jaren in Assen is nu weer het landschap van mij alleen rond die tijd. Geen boer of wat daar op lijkt helaas, maar gelukkig geen burger te bekennen.
23 03 2012
Zonsondergang afwachten. Het is hier volop lenteoranje, de bijen gonzen: Alesconmannetjes met bladblazers. Iedereen de paden op, de lanen in, de Drentsche Aa trekt weer de verwachtte aantallen herrieschoppers.....'geniet je wel jongen' vroeg mijn moeder wel eens als ik dit soort dingen naar voren bracht. Dacht het wel, alleen op andere tijden en andere wijze.Gisteren rook ik weer Anthoxanthum , het zoete reukgras en ook een vage harsgeur langs het Anlooerdiepje, doet denken aan gagel.
Vanmorgen kon ik vier reeën observeren bij het Anlooerdiepje, wel een kwartier lang, toen wilde ík verder. Voetje voor voetje schuifelde ik het veld op en na 50 meter kregen ze me pas in de gaten, oren en neus speelden geen rol deze keer. Had m'n 12mplomo wel bij me en schoot toch maar een plaatje.
23 03 2012
Het wordt me arm te moede dat ik de hele week nauwelijks RE krijg op mijn vriendelijke mails. Social media niet voor mij weggelegd? Geen deelnemer aan het maatschappelijk bestel, nietbestaan, wel genoeg aan jezelf en Croockse eert me met haar bestaan, maar toch voel ik een 'kloof'.....is het toch de echo van mijn chaotische gedrag? Toegegeven heb ik al lang dat ik me in periodes wangedragen heb, onbegrijpelijk en ongrijpbaar was. Toegegeven moet nog worden dat er ook lange normale periodes kunnen zijn en herstel mogelijk is? Het antwoord daarop moet grotendeels van anderen komen. Zelfvertrouwen in dezen moet niet omgezet in blaken van zelfzucht.....in de 'visie' van anderen.
 |
| croocske aan een pingoruine ín westlaren pal aan de N34 |
De eerste lentedagen zijn eigenlijk al te warm, ben wat verhit, ontregeld, de overgang gaat te snel. Mijn biologisch thermostaat is al langer ontregeld en gevoegd bij de klimatologisch sterke schommelingen maakt dat dat voor mij al gauw 'extreem' wordt. Tsja.....
27 03 2012
De samenwerking met de geestelijke verzorging van Lentis komt op gang, mijn blog Dennewoord wordt gewaardeerd, eind deze maand gaat het team in beraad over wat ze willen aan wwwmedium. Heb aangeboden expertise tot zover in te willen en kunnen brengen. Mijn Japanreis heb ik nu zo langzamerhand voor de eerste keer 'overgedaan' aan de hand van de kaarten en foto's en korte vage notities uit die tijd. Nu kan ik met google satellietbeelden en wikipedia erbij er een 'lopend' verhaal van maken. In principe en feitelijk is dit ophalen van herinneringen leuker dan die uit bijvoorbeeld Lions en Assen....
es gibt da nichts zu hassen....
in gutes Land ich bin
Freude ist ja gekommen
nicht alt ist mich entnommen
da ich mit Croocske bin
Isbruck, ich muß dich lassen
Isbruck ich muß dich lassen
ich far dohin mein strassen
in fremde landt do hin
mein freud ist mir genomen
die ich nit weiß bekummen
wo ich im elend bin.
Groß leid muß ich yetz tragen
das ich allein thu klagen
dem liebsten bulen mein,
ach lieb nun laß mich Armen
im hertzen dein erbarmen
das ich muß von dannen sein!
Meyn trost ob allen weyben
dein thu ich ewig pleyben
stet trew der eren frumm
nun muß dich Gott bewaren
in aller thugent sparen
biß das ich wider kumm!
| |||||||
 | |||||||
| In allem meinen Taten Lass ich den Höchsten raten, Der alles kann und hat; Er muss zu allen Dingen, Solls anders wohl gelingen, Selbst geben Rat und Tat. | |||||||
 |
laten Croocske en ik nu weten dat we tot de dood ons scheidt bij elkaar blijven. We hebben er zelfs moeite mee om ook maar één nacht niet bij elkaar te slapen. Buikpijn als de ander uren weg is. Heimwee alom.... geen 'elend' meer. Er is niet veel wat ons bedreigt behalve misschien 'die blaue Dünst'. Sterven in elkaars armen, Croocske wil eigenlijk het eerst, kan niet zonder mij verder leven zegt ze.....jij wel zonder mij maar dat betwijfel ik. Maar tot die tijd genieten we volop met en van elkaar. Een stel in herstel.....
28 03 2012 Vandaag weer eens erg gekweld door pijn in het onderstel. Tot slapeloosheid toe, maar ik maak dat ten nutte door rustig te gaan werken. Volgend jaar 30jarig pijnjubileum. En het zelf uitzoeken hoe daar mee om te gaan. Al die zinloze verwijzingen naar 'de dokter', ik heb wel wat beters te doen dan in zo'n volle wachtkamer te zitten met muzac van de ergste soort en een afspraak die qua tijd altijd in je nadeel uitvalt. Ergonomische oplossingen zoeken. Aktie- en rustschema's bedenken en altijd maar weer, vooral mannen, vragen niet te hard te knijpen bij handen schudden of dat gewoon te verdragen. Steeds weer fatsoenlijk blijven als je een sjouwklusje in verschillende porties verdeelt in plaats van stoer al die kilo's in één keer te verplaatsen. Alles op wieltjes, hoge stoelen versieren; mag ik op uw stoel zitten in plaats van in zo'n lage te moeten ploffen en er met pijn en moeite weer uit op kunnen staan, scherpe messen gebruiken in plaats van dat botte ijzer van restaurants of instelling.....en nu een auto met hoge instap en straks een seniorenwc.....
 |
| opel agila ecoflex 1.0, zo ga je je echt een duurzame burger voelen |
30 03 2013 Voorbereiden op weekend CENTERPARCS met familie van Croocske.
02 04 2012 Alles 'hetzelfde als thuis, maar dan véél duurder'.....uiteraard is zoiets mooi voor een familiebijeenkomst maar als vakantiebestemming niets voor ons.
Zoals verwacht is het bijeen kunnen zijn goed maar voor de rest bekijk ik vooral het facilitymanagement van het park en knijp er tussenuit met de Agila. Naar Duitsland even en later Schoonebeek, eindelijk eens goed een jaknikker bekijken.
 |
| central lake centerparc |
 |
| kudde reeën in deutschland |
 |
| windmühle |
hotel volvo
 |
| kauwenest in kop jaknikker |
03 04 2012 Maniemanagement en depressiedefensief. Het voortdurend herstel niet laten ondermijnen door onrust en onregelmatigheid. Heb nu zoveel last van de knieën dat ik ongemakkelijk en pijnlijk lig in bed en liever op een stoel zit. Werken achter beeldscherm aan de blogs en foto's, veel studeren op diverse onderwerpen. Surfen door Wikipedia is prachtig en ook reizen met Google Earth. Zo nu en dan even 15 min op de bank liggen. Waken ook voor te weinig slaap wat vaak al maakte dat ik richting manie ging. Pijn gepaard met slapeloosheid is gevaarlijk. Maakt me 'link'.....
Er zijn overigens genoeg factoren die dat proces zullen temperen: ons vredige geluk en harmonieuze bestaan. Croocske is er nu gerust op dat dit nachtwerk mij nú vooral veel rust schenkt in m'n hoofd. Als ik gedwongen op bed moet liggen gaat het júist spoken in mijn brein en gemoed.
Behoefte aan pijnstiller alcohol maar doe het niet. Bijwerkingen als extra onrustige slaap, maagzuur en opgejaagdheid ed maken dat besluit makkelijker. Om de vier uur dan maar 1000 mg paracetamol.21 04 2012. Een aantal dagen toch bier, wijn en advocaat gehad in 'normale' hoeveelheden, het werkt pijverlichtend, ontspannend maar.....[]
Doe maar alsof op voorschrift aR/66cl Brandbock a 6.5 vol% alc per os ante noctum.....Heel voorzichtig en een lage dosis, Croockse controleert want ik mag niet terugvallen in overmaat. Regelmaat is nu aan mezelf en is het vertrouwd? Dat zal de komende week uitwijzen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten